همه چیز درست می شود ...

* آدمیزاد احتیاج داره به تسلیم … به اینکه حتی وقتی با همه دنیا می جنگه یک نفر رو داشته باشه که پیشش سپر بندازه، از پایین نگاهش کنه … خودش رو تمام و کمال بسپره و بعدش … بعدش می شه جنگ رو از سر گرفت … هیچ مهم نیست …

* روزهای سختی رو می گذرونم. دردی دارم که سبک نمیشه. داغی دارم که سرد نمیشه. کمرنگ نمیشه. هر لحظه پر رنگ و تپنده با منه. همه چیز درست میشه، می دونم، زمین رو این حقیقت نگه داشته ...

* این روزها مدام در مواجهه با این سوالم که چی می خوام؟ از زندگی چی می خوام؟ زندگیم چه شکلی باشه راضیم؟ بعد جواب این سوال ها به قدری ساده و نزدیکه که فکر می کنم جوابی ندارم!

* حرکت زدم سه امتیازی. نمی تونم بگم که!

* یک کارهایی هست که یعنی انگار به مثابه سرب داغ تو حلق ریختن و پیاز گندیده جویدنه!!!

* عجیباْ غریبا! شهادت میدم که دنیا عوض شده … شهادت میدم که آدمها عوض شدن. حالا بماند که چرا و چطور!

* یعنی اینطور بگم … زبان قاصره از وصفش! باید به چشم دید. باید شنید. باید به خودت بگذره تا بفهمی چی به من گذشت …

* از اونجایی که راجع به چیزهایی که میخوام نمیتونم حرف بزنم و چیز دیگه ای فعلا نیست که بخوام راجع بهش حرف بزنم احتمالا باید همین جا این پست رو به پایان برده و نقطه رو بذارم.